افشاریان، ندا (1396). «پیشبینی شکلگیری هویت مدرن در دانشجویان دختر بر اساس میزان استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی». پژوهشهای ارتباطی، 24(89): 147-121.
امامجمعهزاده، سیدجواد؛ ابراهیمیپور، حوا؛ ملکان، مجید و محموداوغلی، رضا (1393). «رابطهی مصرف اینترنتی و سبک زندگی در بین دانشجویان دانشگاه اصفهان». رفاه اجتماعی، 14(55): 314-291.
باباییفرد، اسدالله و شرقی، خدیجه (1393). «اینترنت، هویت و زندگی روزمرهی دانشجویان دانشگاههای پیام نور و آزاد اسلامی رامسر». جامعهپژوهی فرهنگی، 5(2): 36-1.
بهار، مهری و حاجیمحمدی، علی (1386). «دانشجویان دانشگاه تهران و استفاده اینترنت: مطالعهی بهرهوری و خرسندی». مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 3(10): 186-163.
تولایی، روحالله؛ صباغی، زهرا و نظافتی، نوید (1395). «شناسایی و تحلیل فرصتها و تهدیدهای شبکههای اجتماعی در فضای مجازی؛ مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی».تحقیقات فرهنگی ایران، 10(3): 175-153.
حسینزاده، علیحسین؛ موالیزاده، الهه و مرادیان، کمال (1393). «بررسی تأثیر اینترنت بر گرایش سیاسی دانشجویان (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز)». توسعهی اجتماعی، 9(2): 62-47.
رحیمی، بابک؛ کرمانی، حسین؛ علیحسینی، زهره و مشکینی، محمدمهدی (1395). «رابطهی استفاده از تلفن همراه هوشمند و شکاف دیجیتالی در شهر تهران». مطالعات رسانههای نوین، 2(7): 118-85.
ربیعی، علی و محمدزاده یزد، فرشته (1392). «آسیبشناسی فضای مجازی؛ بررسی تأثیر استفاده از اینترنت بر انزوای اجتماعی دانشجویان». راهبرد اجتماعی فرهنگی، 2(6): 60-43.
ساروخانی، باقر؛ توسلی، غلامعباس و سیدعربینژاد، عزیزه (1387). «تأثیر فضاهای مجازی بر کنش اجتماعی جوانان دانشجوی دختر با تأکید بر اینترنت». پژوهشنامهی علوم اجتماعی، 2(1): 152-131.
طاهریکیا، حامد (1396). «حیات سیاسی بُردها در دانشگاه: بررسی پدیدهی عاملیت در بُردهای تشکل سیاسی دانشجویان». مطالعات فرهنگی و ارتباطات، 13(47): 152-123.
طاهریکیا، حامد (1398). «رژیم احساسات و تولید امر سیاسی: شکلگیری سوژهی سیاسی در دانشگاه». در: عواطف در جامعه و فرهنگ ایران. تهران: آگاه، صص 456-423.
طاهریکیا، حامد (1400). روش پساکیفی، میدان کوانتوم و مطالعات فرهنگی. تهران: لوگوس.
طاهریکیا، حامد (1401). وضعیت دیجیتال و نظام دانش. تهران: مؤسسهی مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
طاهریکیا، حامد (زیر چاپ). تکوین سوژهی سیاسی در دانشگاه پساانقلابی. تهران: گام نو.
قادری، سیدطاهر (1396). «بررسی تأثیر اینترنت بر مهارت تفکر انتقادی دانشجویان دانشگاهها و مراکز آموزش عالی ایران با تأکید بر دانشگاههای مازندران». مطالعات روانشناسی و علوم تربیتی، 3(1/3 ): 116-101.
کاروانی، عبدالطیف (1397). «تعامل در فضای مجازی و تأثیر آن بر هویت ملی دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان». مطالعات علمی، 19(2): 128-113.
گیویان، عبدالله و غلامی ناصرآبادی، احمد (1388). «سرمایهی اجتماعی شبکه و اینترنت: بررسی ویژگیهای ساختاری و کارکردی و تعاملی کاربران دانشجو از اینترنت». رسانههای دیداری و شنیداری، 5(8): 57-34.
میرغفوری، سید حبیبالله و شفیعی رودپشتی، میثم (1382). «تجزیه و تحلیل شکاف جنسیتی در کاربری اینترنت دانشجویان؛ مطالعهی موردی دانشجویان دختر و پسر دانشگاه یزد». پژوهشنامهی زنان، 1(2): 149-127.
مصلحی نیک، فائزه و حاجیانی، ابراهیم (1396). «بررسی تأثیر فضای مجازی بر همدلی اجتماعی دانشجویان». راهبرد اجتماعی فرهنگی، 6(1): 253-230.
مهدیزاده، سیدمحمد و ابراهیمی، سعید (1393). «نقش رسانههای جدید در روابط اجتماعی دانشجویان با تأکید بر اینترنت (مطالعهی موردی: دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاه تهران)». مطالعات رسانهای، 9( 24): 150-137.
ملکان، مجید؛ رهبر قاضی، محمود؛ ابراهیمپور، حوا؛ و هرسیچ، حسین (1392). «بررسی رابطهی فضای مجازی با مشارکت سیاسی: مطالعهی موردی دانشجویان دانشگاه اصفهان». جامعهشناسی کاربردی، 24(4): 226-211.
یوسفی لویه، وحید و یوسفی لویه، مجید (1388). «سنجش گرایش دانشجویان نسبت به اینترنت». مطالعات معرفتی در دانشگاه اسلامی، 2(42): 137-117.
Alimardani M. & Milan S. (2018). “The Internet as a Global/Local Site of Contestation: The Case of Iran”. In: Palgrave Studies in Globalization, Culture and Society. London: Macmillan, pp. 171-192.
Amir-Ebrahimi, M. (2008). “Transgression in Narration: The Lives of Iranian Women in Cyberspace”. Middle East Women's Studies, 4(3): 89-115.
Baldino, D. & Goold. J. (2014). “Iran and the Emergence of Information and Communications Technology: The Evolution of Revolution?”. Australian Journal of International Affairs, (68)1: 17-35.
Barad, B. (2014). “Diffracting Diffraction: Cutting Together-Apart”. Parallax, 20(3): 168-187.
Bayne, S. & Gallagher, M. (2021). “Near Future Teaching: Practice, Policy and Digital Education Futures. Policy Futures in Education, 19(5): 607–625.
Braidotti, R. (2006). “Posthuman, All too Human towards a New Process Ontology”. Theory, Culture & Society, 23(7–8): 197–208.
Clothier, I. M. (2005). “Created Identities: Hybrid Cultures and the Interne”. Convergence, 11(4): 44–59.
Clough, P. T. (2008). “The Affective Turn: Political Economy, Biomedia and Bodies”. Theory, Culture & Society, 25(1): 1–22.
Couldry, N. (2015). “The Myth of ‘Us’: Digital Networks, Political Change and the Production of Collectivity”. Information, Communication & Society, 18:6: 608-626.
Deleuze, G. (1992). “Postscript on the Societies of Control”. October, 59: 3-7.
Foucault, M. (1980). Power/Knowledge. trans by C. Gordon., L. Marshall, J. Mepham. & K. Soper. New York: Pantheon Books.
Gillespie, T. (2010). “The Politics of Platforms”. New Media & Society, 12(3): 347–364.
Golkar, S. (2015). “Student Activism, Social Media and Authoritarian Rule in Iran”. in” Irving Epstein (ed.). The Whole World is Texting Youth Protest in the Information Age. Rotterdam: Sense Publication, pp. 61-81.
Grossberg, A. (2010). Cultural Studies in the Future Tense. Durham and London: Duke University Press.
Hajin, M. (2013). “Seeking Personal Autonomy Through the Use of Facebook in Iran”. Sage Open, January-March: 1–13.
Halverson, J. R.; Ruston, S. W. & Trethewe, A. (2013). “Mediated Martyrs of the Arab Spring: New Media, Civil Religion, and Narrative in Tunisia and Egypt”. Journal of Communication, 63: 312–332.
Haraway, D. (2000). “A Cyborg Manifesto: Science, Technology and Socialist-Feminism in the Late Twentieth Century”. in: The Cybercultures Reader. New York: Routledge, pp. 291-324.
Khalil, J. F. (2012). “Youth-Ggenerated Media: A Case of Blogging and Arab Youth Cultural Politics”. Television & New Media, 14(4): 338– 350.
Koo, G. (2016). “To be Myself and Have My Stealthy Freedom: The Iranian Momen’s Engagement with Social Media”. Revista de estudios internacionales mediterráneos, (21): 141-157.
Lane, D. S.; Kim, D. H.; Lee, S. S.; Weeks, B. E. & Kwak, N. (2017). “From Online Disagreement to Offline Action: How Diverse Motivations for Using Social Media Can Increase Political Information Sharing and Catalyze Offline Political Participation”. Social Media + Society, 3(3): 1–14.
Le Bon, G. (2002). The Crowd. New York: Dover Publication.
Muldoon, J. (2014). “Lazzarato and the Micro-Politics of Invention”. Theory, Culture & Society, 31(6): 57–76.
Perrotta, C. (2020). “latform University: Learning Analytics and Predictive Infrastructures in Higher Education. Research in Education, 0(0): 1–19.
Rutsky, R. L. (1999). High Techne: Art and Technology from the Machine Aesthetic to the Posthuman. Minneapolis: University of Minnesota Press.
Samayoa, A. S. & Nicolazzo, Z. (2017). “Affect and/as Collective Resistance in a Post-Truth Moment”. International Journal of Qualitative Studies in Education, 30(10)” 988-993.
Smidi, A. & Shahin, S. (2017). “Social Media and Social Mobilisation in the Middle East: A Survey of Research on the Arab Spring”. India Quarterly, 73(2): 196–209.
Sumiala, J. & Korpiola, L. (2017). “Mediated Muslim Martyrdom: Rethinking Digital Solidarity in the Arab Spring”. New Media & Society, 19(1): 52–66.
Tahmasebi-Birgani V. (2017). “Social Media as a Site of Transformative Politics: Iranian Women’s Online Contestations”. in: Iran’s Struggles for Social Justice. London: Palgrave Macmillan, pp. 9-28.
Williamson, B. (2017). “Learning in the ‘Platform Society’: Disassembling an Educational Data Assemblage”. Research in Education, 98(1): 59–82.
Zhang, X.; Lin, W. Y. & Dutton, W. H. (2022). “The Political Consequences of Online Disagreement: The Filtering of Communication Networks in a Polarized Political Context”. Social Media + Society, 8(3): 1–14.